Gdyby nie wybuch wojny, dziś moglibyśmy dopłynąć statkiem z Krakowa do Lwowa i przez Mołdawię na Morze Czarne. Projekt polsko-rumuńskiego kanału wraz z ogromnym centrum logistycznym pod Lwowem został zatwierdzony w 1938 roku, a jego orędownikiem był m. in. Eugeniusz Kwiatkowski. Dziś po tym projekcie pozostała pokaźna dokumentacja techniczna, którą warto wykorzystać w obecnej rzeczywistości.
Historia projektu Wisła - San - Dniestr jest bardzo długa, gdyż sięga czasów austriackich. Rząd Austro-Węgier w ostatnich dziesięcioleciach istnienia tego kraju przykładał dużą wagę do rozwoju dróg wodnych. Niestety wiele projektów, które około roku 1910 znajdowało się w zaawansowanej fazie przygotowawczej, nie doczekało się realizacji wskutek wybuchu I wojny światowej. Do tych projektów nie powrócono od razu po 1918 roku, gdyż wyniszczona wojną Europa Środkowa nie miała środków na tak poważne inwestycje, a poza tym pojawiły się granice państwowe w miejscu, gdzie ich przed wojną nie było. Do projektów tych powracano w drugiej połowie lat 30-tych, ale historia się powtórzyła - tym razem wybuchła II wojna światowa.
-
