"Pomagamy Wiśle płynąć"

Ogłaszamy ogólnopolski konkurs na nazwy wysp, które powstają w ramach dwóch inwestycji na wschodnim i zachodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego.

W ramach budowy kanału żeglugowego przez Mierzeję Wiślaną powstaje sztuczna wyspa na Zalewie Wiślanym. Natomiast w ramach pogłębiania toru wodnego Świnoujście-Szczecin do 12,5 metra powstają dwie wyspy na Zalewie Szczecińskim.
Do każdej z trzech wysp każdy obywatel może zaproponować jedną nazwę. Swoje propozycje należy wysłać na adres Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. do 31 sierpnia.
Najciekawsze i najczęściej powtarzające się propozycje komisja konkursowa wybierze do dalszego etapu, którym będzie ogólnopolskie głosowanie internetowe. Głosowanie odbędzie się we wrześniu.
Zwycięskie nazwy zostaną oficjalnie nadane wyspom przez władze RP.
Autorzy nazw, które wygrają w głosowaniu otrzymają pamiątkowe grawertony z informacją o autorstwie nazw dla trzech nowych wysp na terytorium Rzeczypospolitej.

Przykładowa treść maila:

Zgłaszam propozycję nazw w ramach konkursu.

Wyspa na Zalewie Wiślanym - (nazwa)
Wyspa północna na Zalewie Szczecińskim - (nazwa)
Wyspa południowa na Zalewie Szczecińskim - (nazwa)

Monitory rzeczne i motorówki Flotylli Pińskiej.

Monitory rzeczne ORP "Horodyszcze" i ORP "Warszawa" w porcie.

Pismo powstało z inicjatywy nowopowołanego Stowarzyszenia Techników Okrętowych Polskich (STOP), które zdecydowało o założeniu swojego periodyku. Dla zawiązania ścisłej łączności ze wszystkimi członkami i jego sympatykami w całej Polsce - rozpoczynamy wydawnictwo własnego organu przeznaczonego głównie do propagowania oraz wszechstronnego badania i analizowania wszechstronnego zagadnień związanych z okrętownictwem, techniką portową i żeglugą z punktu widzenia technicznego, gospodarczego i społecznego. "Wiadomości" były pismem starannie wydawanym, miały wysoki poziom edytorski, atrakcyjną szatę graficzną, były łamane dwuszpaltowo z dużymi marginesami, co sprawiało, że było bardzo przejrzyste. Tytuły były staranni wyodrębnione, zróżnicowane, stosowano wiele ilustracji w postaci fotografii i rysunków na ogół korespondujących z tekstem publikowanych artykułów.
Marek Słodownik/skrót/

--

Flotylla Pińska- polska flotylla rzeczna wchodząca w skład Marynarki Wojennej w okresie międzywojennym, stacjonująca w Pińsku na rzece Pinie. Flotylla operowała na tzw. morzu pińskim - w dorzeczu Prypeci z głównymi rzekami: Prypeć, Pina, Strumień.
Flotylla brała z sukcesami czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku

/wikipedia/

Statek uzbrojony ORP "Generał Szeptycki" i monitor rzeczny ORP "Pińsk" na Prypeci. Fot. NAC

Komunikat Nawigacyjny nr 21/2020
Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie informuje, że ze względu na realizację zdjęć filmowych rekreacyjnego wyścigu łodzi F1H20 w dniu 9 sierpnia 2020 r. w godzinach 03.00 - 11.00 droga wodna Wisły w km 511+700 - 514+200, to znaczy od rejonu mostu Poniatowskiego do rejonu mostu Śląsko-Dąbrowskiego w Warszawie będzie zamknięta.
Obszar na którym realizowane będzie omawiane wydarzenie będzie oznakowany i zabezpieczony jednostkami WOPR. Prosimy o nie przepływanie przez wyznaczony teren wyścigu i stosowanie się do poleceń Organizatora i służb zabezpieczających wydarzenie.
________________________________________
Komunikat zamieszczono na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 310) oraz art. 43 ust. 6 Ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1568).

fot. mł. chor. mar. Maciej Kotkiewicz
Głębokości rejonów przybrzeżnych Morza Bałtyckiego, basenów portowych i wód śródlądowych ulegają ciągłym zmianom. Pracami batymetrycznymi na tych akwenach zajmują się motorówki ze składu Dywizjonu Zabezpieczenia Hydrograficznego MW, które prowadzą sondaże w rejonach niedostępnych dla okrętów hydrograficznych.

Od poniedziałku, 3 sierpnia, załogi motorówek hydrograficznych MH-2 i MH-3 pracują nad uzyskaniem danych batymetrycznych z akwenu Zatoki Puckiej. Obszar ten pomimo bliskości portu Gdynia i Gdańsk nie posiada jeszcze pełnego pokrycia pomiarami głębokości zgodnie z wymogami Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska. Dodatkowo akwen Zatoki Puckiej charakteryzuje się dużymi zmianami głębokości i morfologii dna oraz występowaniem licznych obiektów podwodnych, pozostałych po działaniach wojennych. Wszystko to wymaga od sił Dywizjonu Zabezpieczenia Hydrograficznego MW dużego zaangażowania i profesjonalizmu podczas realizacji prac sondażowych.

Motorówki hydrograficzne, pomimo niewielkich rozmiarów, posiadają nowoczesny sprzęt hydrograficzny umożliwiający uzyskanie zobrazowania dna morskiego. Sonary, echosondy wielowiązkowe i pojazdy podwodne pozwalają nie tylko na badanie głębokości akwenu, ale także na weryfikację obiektów mogących stanowić zagrożenie nawigacyjne dla jednostek pływających.
Informacja prasowa

Obchody Święta Morza w Poznaniu-29/06/1935 R.

Prezes okręgu wielkopolskiego Ligi Morskiej i Kolonialnej prof. Stanisław Pawłowski podczas przemówienia. Widoczni w pierwszym rzędzie od lewej do prawej: dyr. Władysław Marciniec, komisarz PP inspektor Jan Sawicki, dyrektor Alfred Wallner, starosta grodzki poznański Marian Podhorodeński, gen. Franciszek Wład, dyr. Kazimierz Okoniewski, pułkownik Chaniecki.

W przeddzień Powstania Warszawskiego Wydział Marynarki Wojennej wystawił do walki oddział bojowy o kryptonimie "Szczupak" dowodzony przez kmdr. ppor. Władysława Maciocha ps."Mizio", w sile ok. 50 marynarzy Armii Krajowej. Zgrupowanie to składało się z fachowców żeglugi rzecznej (zwanych powszechnie wodniakami), do których należeli mechanicy, nawigatorzy i inni specjaliści oraz kilkunastu oficerów i podoficerów Marynarki Wojennej, głównie z Flotylli Rzecznej. Głównym zadaniem "Szczupaka" było zajęcie Portu Czerniakowskiego w tym m.in. opanowanie niemieckiej kanonierki "Pionier" (byłego polskiego Ciężkiego Kutra Uzbrojonego CKU "Nieuchwytny") oraz uruchomienie przeprawy przez Wisłę w razie wysadzenia przez wroga warszawskich mostów. Przygotowania do opanowania "Pioniera" poprzedziło nawiązanie kontaktu z oficerem mechanikiem, volksdeutschem Janem Kalusem (ponoć dawnym bosmanem Polskiej Marynarki Wojennej i członkiem załogi "Nieuchwytnego"). "Mizio" liczył, że z jego pomocą uda się opanować kuter zanim opuści Port Czerniakowski. Według niepotwierdzonych informacji Kalus miał zniszczyć silniki okrętu. W dn. 1 sierpnia 1944 r. jako rejon koncentracji oddziału wyznaczono okolice siedziby Zarządu Dróg Wodnych przy ul. Solec 4 (obecnie nieistniejący) . Jednak zadanie okazało się niewykonalne, ponieważ ok. godz. 16.00, czyli na godzinę przed wybuchem Powstania, Niemcy ogłosili alarm całego garnizonu i wyprowadzili z portu wszystkie zdolne do walki jednostki pływające. "Pionier" - cel ataku oddziału, odpłynął z nabrzeża eskortując statek "Halka" (dawniej "Polska"), kierujący się w stronę Żoliborza, gdzie zatopiono "Halkę" (naprzeciwko wylotu ul. Krasińskiego). Tymczasem żołnierze z oddziału "Szczupak" musieli stawić czoła przeważającym siłom niemieckim. Wobec pojawienia się przy murze Portu Czerniakowskiego niemieckiego czołgu w asyście motocykla z trzyosobową załogą i ataku zmotoryzowanej żandarmerii (ok. 10 ludzi), dowódca oddziału kmdr ppor. Władysław Macioch po odczekaniu do nocy wyznaczył Siekierki jako nowy rejon koncentracji zgrupowania marynarzy. Ze względu na przeszkody terenowe i groźbę ataków niemieckich ze Stacji Pomp Rzecznych, marsz w kierunku Siekierek stał się niemożliwy. Oddział uległ rozproszeniu, a jego poszczególne grupy wzięły udział w walkach w ramach innych zgrupowań ( m. in. pluton pierwszy , pod dowództwem por. rez. Inż. Władysława Mączko ps. "Władek", obsadzał Port Czerniakowski. Drugi, pod komendą kpt. mar. Piotra Szawernowskiego ps. "Ignacy", wszedł w skład kompanii ppor. Eugeniusza Kozłowskiego ps. "Łazarz" z batalionu "Tur" Zgrupowania "Kryska" pod kpt. Zygmuntem Netzerem ps. "Kryska".) Kilkunastoosobowa grupa z oddziału "Szczupak" dotarła 2 sierpnia 1944 r. przed świtem do nabrzeża Portu Czerniakowskiego od strony Wisły. Okazało się, że Niemcy nie zdążyli wyprowadzić części statków. Zajęto więc pogłębiarkę "Smok", statek "Bajka", jednostkę pasażerską "Faust" (przedwojenny "Łokietek") i kilka przystani pływających. Oddział wystawił tam dwie placówki uzbrojone. Korzystając z napływu ochotników do walczących zgrupowań Armii Krajowej, "Szczupak" powiększył swój stan osobowy do dwudziestu kilku ludzi. Nieprzyjaciel podjął energiczne działania dopiero 12 sierpnia 1944 r. Ogniem działa, działa przeciwlotniczego i karabinów maszynowych, ustawionych na Moście Poniatowskiego oraz przybyłego "Pioniera", zatopił "Fausta", "Bajkę", które były jedynymi środkami przeprawowymi, znajdującymi się w porcie.
Źródło: Muzeum Powstania Warszawskiego